من از این دنیا هم خاطرات تلخ دارم هم شیرین

ولی معمولا تلخ می ماند و شیرین به باد فراموشی سپرده می شود

تلخی ایام با حوادث ناگوار رقم می خورد

و شیرینی روزگار با اتفاقات مطلوب

اما آیا هرچه مطلوب هست ، خیر است؟

و هرچه دلخواه نیست ، شر می باشد؟

واقعیت اینست :

بسیاری از تهدیدها خود فرصت است

و خیلی از فرصت ها مقدمه یک تهدید بزرگ

چه بسا آنچه دوستش داریم شر است

و آنچه بدمان می آید ، خیرو خوبی خواهد بود

تشخیص تلخ و شیرین بودن با فکر است نه با احساس