درک شرایطی که دارم سخت است

نفس گیر است

دلهره آور است

قدم هایت سست شده

و پایت در اختیارت نیست

فکرت خسته و بی تاب

و ذهنت آماج وسوسه ها

دلت با تهاجم هوس ها تشنه تر از قبل

و آنکه به او دل بسته ای غافل تر از همیشه

و تنها امیدت ، خداست

و خدا را می بینی که در این ناامیدی امیدت می دهد

به صبحی که از پس این شب سیاه در راه است

بخواب

خواب هم نوعی زندگی است

چشمانت را ببند

آرام خواهی شد