من بر این تصورم که تصویر زندگی به دست خودمون نازیبا می شود

چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

اگر ما آدما تلاش کنیم تا خودمون را کنترل کنیم

مثل اینکه در مقابل دوربین رعایت می کنیم

در برابر وجدانمون هم مراقب باشیم خطا نکنیم

حس کنیم چشمان مراقبی دائما ما را کنترل می کنند

و دیدگان بازی ما را می بینند

آنگاه جامعه به آرامش می رسد

این احساس را باید در خود ایجاد کرد

هرکس برای خویش ، مراقب بگذارد

دوربینی از خویشتن

آیا می شود؟